27 januari 1915. Ter gelegenheid van de geboortedag van hun keizer wapperen de vlaggen en ontkurken de Duitsers heel wat flessen wijn.
Dat schreef Marguerite Ghyoot in haar dagboek. Ze woonde in de Handboogstraat in Kortrijk, niet ver van de Lange Brugstraat, waar in 1912 de liberale bioscoop Ons Huis geopend was. Ons Huis heette tijdens de oorlog Soldatenheim en diende als bibliotheek, toneel- en concertzaal. Hier zochten de soldaten, op rust achter het front, de nodige ontspanning.
In de prachtige feestzaal vierden de Duitsers op 27 januari de verjaardag van hun keizer. Wilhelm II was een bloedverwant van de Engelse koning George V en van de Russische tsaar Nicolas II. Toch voerde hij tegen beide landen een meedogenloze oorlog.
Het monumentale gebouw van cinema Ons Huis stond tot 1990 aan de Lange Brugstraat in Kortrijk. De bouwvergunning dateerde van 1912, dus het was nog een nagelnieuw gebouw tijdens WO I. De Duitsers palmden het in en maakten er hun Soldatenheim I van.
Talrijke concerten, toneelvoorstellingen, feestvieringen, tentoonstellingen en voordrachten vonden hier plaats teneinde aan de Duitse soldaten, op rust achter het front, enige verpozing te bezorgen.
Op donderdag 11 juli 1918 speelden Vlaamse krijgsgevangenen hier het toneelstuk “Robrecht van Vlaanderen”, geschreven door Lodewijk Scheltjens (1861-1946). De zaal liep vol, want er was nergens elders nog vertier te beleven.
Wist je dat de Duitse soldaten een massaal aantal postkaarten en brieven naar huis schreven? Dikwijls vind je daar foto’s van Kortrijk op. Bijna alle postkaarten zijn in potlood beschreven en erg moeilijk leesbaar.
