"Goed ingekwartierd bij een advocaat. Mooi beddengoed en een galante kamer. Drie dochters in huis, spreken wat Duits en zijn heel aardig. De Grote Markt is wondermooi; ik maakte er onmiddellijk een tekening van.
De Duitse majoor Rudolf Lange verbleef eind februari 1918 een tijdje in Kortrijk. Voor hem was het een verademing na de vele gevaren en opgelopen verwondingen aan het front. Zijn vijfde verwonding werd hem fataal. Hij stierf op 9 september 1918 op 44-jarige leeftijd."
De Grote Markt van Kortrijk bood vertier aan Duitse officieren. Ze bezochten het Soldatenheim, dronken wijn in de officiersmess en kochten sigaren en souvenirs. Dikwijls vonden concerten plaats op de kiosk. Het imposante postgebouw op de hoek met de Graanmarkt diende als draaischijf voor het drukke postverkeer.
Natuurlijk vormde de Grote Markt tijdens WO I het centrum van de handel en wandel van Duitsers én Kortrijkzanen. In nr. 46 bevond zich het Deutches Soldatenheim II, met daarnaast een bioscoop. Aan beide gebouwen wapperde de Duitse vlag. Op nr. 48 trof je een Duitse boekhandel aan. Aan dezelfde kant functioneerde het hotel Damier als Deutsches Officierenheim. Aan de andere kant van de Markt was het Vlasbureau gevestigd in nr. 2. Vlakbij het belfort stond een kiosk waar regelmatig muziekconcerten plaatsvonden.
Het centrum van de stad werd scherp in het oog gehouden, want hier had zich mogelijk een oproer kunnen manifesteren. Bij de begrafenisstoet van burgemeester Reynaert op 27 juli 1915 mocht geen enkele vaderlandse driekleur meegedragen worden.
Wist je dat na 1917, toen het gevaar uit de lucht steeds dreigender werd, de Duitsers twee betonnen bunkers of “onderstanden” bouwden op de Grote Markt? De een was 18 m2 groot, de andere 20 m2.
