"Half gekleed liep ik met mijn kindje, gevolgd van mijnen man, de Leiestraat op."
Dit getuigde de doodsbange waardin Emma Tyberghien op 26 oktober 1914 voor de politiecommissaris van Kortrijk. In de herberg Au Pont de la Lys, die ze samen met haar man Octave Debaere uitbaatte, had de vorige nacht een schietpartij plaatsgevonden. Naast de biljarttafel lag een plas bloed. Blijkbaar ging het om een incident tussen twee dronken Duitse officieren. Pas nadat de ondervragers ervan overtuigd waren dat er geen verzetsdaad gepleegd was met haar medeplichtigheid, mocht ze vrijuit gaan.
Tijdens WO I bood het prachtige pand onderkomen aan Duitse officieren en wachters bij de Leiebrug. Het diende ook een tijdje als badhuis voor soldaten. In oktober 1918 ontplofte de Leiebrug, wat aanzienlijke schade toebracht aan de herberg. Ze werd hersteld. Na WO II ging de zaak, in 1940 opnieuw zwaar beschadigd, definitief tegen de grond.
De brasserie Au Pont de la Lys was verbonden met de brouwerij Tack, die er vlak achter lag, in de Handboogstraat. De stichter was Pierre Tack (1818-1910), een advocaat en katholiek politicus. In 1870 was hij een tijdje minister van Financiën van België.
Deze kant van de Leiestraat stond tijdens WO I fel onder druk. Op 26 september 1917, tijdens de slag om het Polygoonbos, trof een zware bom de hoek Leiestraat-Dolfijnkaai, waar toen een Duitse dagbladwinkel gevestigd was. De gevel stortte in en een Duitse soldaat kwam om.
Wist je dat de brouwerij van Pierre Tack ook wel “den groten Tack” genoemd werd? Zo maakte men onderscheid met “den kleinen Tack”, de oorspronkelijke oude brouwerij aan de Broelkaai, in handen van broer August Tack. De huidige Tacktoren op Buda is daar nog een overblijfsel van.
